معامله گر پویا – روانشناسی معامله گری

پویایی بازار به این معنی است که انتظارات بازار نسبت به تغییر شرایط، عوض می‌شود و اطلاعات جدیدی را مطلوب خود می‌داند، روانشناسی بازار نیز به این موضوع تمرکز دارد ولی با این تفاوت که بر اساس دوره ریسک‌ پذیری و ریسک گریزی سنجیده می‌شود. حال برای اینکه بتوان بین این دو مورد ارتباط برقرار کرد باید به اطلاعات زیادی اجازه ورود به ذهن داد.

معامله‌گر هرچقدر به اطلاعات زیاد دسترسی داشته باشد، بهتر می‌تواند تصمیم بگیرد همچنین انکار ندانسته‌ها برای فرار از واقعیت و بررسی اطلاعات جدید به معامله‌گر ترس و اضطراب منتقل می‌کند. اذعان به نیاز برای یادگیری اطلاعات جدید آسان نیست، اعتراف به اینکه راجع به یک سری اطلاعات، آگاهی نداریم یا آن چیزهای که میدانیم به‌اندازه نیاز نیست، یک پارادوکس مهم در زندگی است.

نکته مهم این است که چگونه معامله‌گر باید بداند که چیزی نمیداند مخصوصاً زمانی که چارچوب ذهنی اشتباه باعث جلوگیری از ورود اطلاعات جدید به ذهن می‌شود؟

به‌عنوان مثال قبول کردن اینکه “معامله‌گری آسان است” باعث جلوگیری از ورود اطلاعاتی که واقعیت را بازگو می‌کند، می‌شود. مقابله آگاهانه با واقعیت باعث به وجود آمدن استرس و ترس در معامله می‌شود و مانند شناگری وسط رودخانه برخلاف جهت آب شنا می‌کند.

مقابله آگاهانه از ورود اطلاعات جدید به مغز علاوه بر استرس و ترس، باعث به وجود آمدن احساس نارضایتی فرد شده و باعث می‌شود تا به باورهای خود تخریبی اجازه رشد دهد. زمانی که فرد تصمیم می‌گیرد که اعتراف کند که آگاهی از محیط بیرون ناقص و ناکافی است، یک پیشرفت برای فرد به شمار می‌آید و در طول مسیر رشد باعث می‌شود که شروع به تکمیل کردن اطلاعات از شرایط بیرونی کند.

معامله‌گر باید قبول کند که سیستم معاملاتی و سبک تحلیل گری که دارد ممکن است یک روزی ناکارآمد شود. زمانی که این موضوع را درک می‌کند و به ناکارآمد شدن تحلیل گری خود اعتراف می‌کند، می‌تواند راه‌های دیگری را یاد گرفته و تجربه کند.