اقلیت برنده ها و اکثریت بازنده ها – روانشناسی معامله گری

منطقی است که انسان هنگام شکست همه‌چیز را کنار گذاشته و به دارایی‌های خود فکر کند، چرا که هنوز زنده و سالم است و می‌تواند فکر کرده و تصمیم بگیرد و در آن موقع است که می‌فهمد قدرت فکر کردن مهم‌ترین دارایی است که دارد.

اگر معامله گر اشتباه میکند، یا در معامله‌ای ضرر میکند نباید خود را تنبیه کند؛ چرا که باعث نابود شدن عزت نفس خود میشود. بلکه صرفاً باید آن را قبول کرده و با قبول کردن باخت، دیگر ترسی برای معامله گر وجود نخواهد داشت و باعث می‌شود دیدگاه متفاوتی نسبت به بازار داشته باشند.

شکست خوردن و از دست دادن همه‌چیز باعث می‌شود فرد قوی شود، چون دیگر چیزی برای از دست دادن ندارد. در نتیجه ترسی ندارد و هنگامی‌که انسان چیزی برای از دست دادن نداشته باشد قوی می‌شود. این نوع بینش بیشتر شبیه اجباری بودن است چون دیگر انتخابی جز قوی شدن و تغییر الگوی فکری برای فرد باقی نمی‌ماند و باعث می‌شود دیگر استرسی برای از دست دادن چیزهایی که دارد، نداشته باشد و این شکست‌ها و قوی شدن‌ها باعث می‌شود تا انسان به خودشناسی برسد.